با رفتنت 

  تهی بودن وجودم را

                          چه خوب حس کردم

  و چه خوب بیچاره قلبم دانست

  که دیگر بی تو

  زندگی یعنی نه.

  صدایی محو در باد میلرزد

  نخ آواز بسته به ساطوری

  که هر دم

  می رود سویش نشانه.

  حنجره از کار می افتد.

  و این پایان یک سمفونی عشق است.

  چه عظمتی دارد

  آندم که رنگین کمان

  سخاوتمندانه

  رنگهایش را

  بین عروسکهای بی رنگ

  کودکان فقیر شهر ما

                             تقسیم کرد.

  در گذرگاه پرتردد زندگی

  دیدم

 که از وجدان

 مترسکی  ساخته اند

                                و به آن می خندند.

 تا چه اندازه احساس بد بختی کردم

  فقط خدا می داند...!                    

   دلم میخواهد این روزها زودتر بگذرد،این روزهای سرد و تو خالی،این روزهای خسته کننده و بی اثر!

  نمی دانم مقصدم کجاست؟خسته ام؛این قدر خسته که تاب فکر کردن را ندارم.همه ی مشکلات برای من است.

  گرفتاری پشت گرفتاری.تا می آیم کاری راه درست کنم خراب میشود و تا می آیم خرابی را سامان بخشم دوباره همه چیز

  خراب تر از گذشته میشود.

   گذشته،انگار دوره ی خوشبختی و خوشی من گذشته!!

   خدایا

        چرا دنیا را آفریدی !

         و حال که دنیا را آفریدی

                                        عشق را نمی آفریدی!

         و حال که عشق را آفریدی

                                         مرا نمی آفریدی!

                                                                     آخر چرا.......!

   من ندانم که کیم

       من فقط میدانم

                   که تویی  

                            شاه بیت غزل زندگیم

 روشنی شبهای تارم همدم ناشناسم توی این سکوت کوچه با تو من نمی هراسم               

    بی تو من چه بی پناهم با تو من چه بی نیازم .......

    نگو این ترانه بازم یه دروغ عاشقانه اس نازنین حرف دلم رو نگو که بازم بهانه اس

    قصه لیلی و مجنون مثل یه خواب و خیال عشق ما عشق حقیقی عشقی که همتا نداره!

     ای سلام موجهای دریا منو تو بغل بگیرین خداحافظ دردا و غمها همتون با هم بمیرین 

     برنمیگردم به ساحل خداحافظ غصه های دل خداحافظ هق هق و ماتم  

                                                                                خداحافظ عشق های باطل!!

   با من سخن بگو        من صدای تورا میشنوم صدای گریه های تورا میشنوم        

   صدای تو از میان تاریکی ها میگذرد       ابرها را در می نوردد         با نور ستارگان می آمیزد              و با انوار خورشید به من می رسد!                                                                           خرگوشی که در دام افتاده مرا دلتنگ میکند                                                                   من دلواپس جوجه پرستویی هستم که از لانه بیرون افتاده ! کودکی که در فقر گرفتار آمده مرا اندوهگین میکند !        و غمگینم از خون بی گناهی که بردار شده     مطمین باش که صدای تو را نیز میشنوم .                          پریشان نشو آرام باش                 من تورا از اندوه رها خواهم کرد                                             زیرا هم دلیل آن را میدانم و هم شفای آن را